üstüne alınma

okunduğu gibi yazılmıyordu sevda.
hep bir kan damlası fazlaydı içinde yarattığı.
bir damla göz yaşı daha fazla.

tuzlu denizde tatlı su balığı olmak kadar imkansız,
çölde iglo toplu konutlarına kayıt yaptırmak kadar talihsizdi.
seninle karşılaşmamız bir öğle vaktiydi,
ve güneş hiç olmadığı kadar tepemizdeydi.

uzattım biliyorum,
saçlarım gibi, tırnaklarım gibi,
seni de uzattım yok yere.
ama inan hançer gözlü sevgili,
hiç bir şey gözlerindeki mahmurluk kadar uzun gelmemişti bana.

ekmeğini neyle yiyeceğini şaşırmış,
arsız bir çocuğun sofrayı süzüp,
yine gidip çikolataya uzanması gibi,
hep sana uzandı içimde yaşayan dört harf.

ben aslında bu şiiri sana yazdım.
sen, üstüne alınmayasın diye.

07.07.2011